1. beşa zankoya stenbolê a ku ez xwedêgiravî tê de dixwînim e.

Xoceyên wê bi piranî bi qalîte ne, ehlê îşê xwe ne.

kêşeya herî mezin ya beşê , zêdehiya hejmara xwendakaran e.

reqabeteke dîrokî di nav wan û beşa hû qûq a zankoya enqereyê de heye, her yek dibêje ji me baştir kes nîne.

bawer dikim, ji her sê xwendekaran yek kurd e.

Kurdên vê beşê bi piranî û giranî kurdperwer in.

Di nav xwendekarên jinên kurd ên ji vê beşê de nexweşiyeke tirkûtirkîheziyê aşkera ye. Nizanim gelo di her derekî de wisa ye, lê ji bo vê beşê ez bê tirs dikarim vê îfade bikim.

Sîstema salane tê de heye, salê carekî vîze ,carek fînal û telafî hene.

Titiz fotokopi û Mehmet semih gemalmaz giringtirîn rê û rêbazên xwenkarên vê beşê ne, bo ku pesnê beşa xwe bidin û têra xwe qûna xwe rakin, xwe tetmîn bikin. Mehmet semih gemalmazê sosyaLîst û ji bo xwendakara qaşo cançûyî jî sala borî tÛRÎ XWE daye ser pişta xwe cehimiye çûye. Vêca di dest de ma titiz fotokopi, ha yek jî bo keçikan çend heb pisîk man. li şûna mêzdana pisîkan carek û du caran bahatana min mêzdana belkî min jî ji wir hezkiriya. Ev bangawaziyek e di heman demê de û li gel hezkirin û rêzan hemû keçikan silav jî dikim. Malava.

Piştre, vexwarina çay jî zehmet e, çimkî dîtina wê û di nav deh deqeyan de vexwarina wê wisa tiştekî ji rêzê a ku her kes karibe nîne.

Dikarim lê hêj zêde kim, lê ewqa jî cihekî lê zêde bikî jî nîne.