1. biwêjeke ku kurd dibêjin gava diramin ku kesê pêşberî wan ne rast diaxive.

daxwazeke ku ne hewce ye bê xwestin ji ber heger xwestineke wisa ji yekî/ê bihê kirin ev tê wê wateyê ku ew kes heta nuha ne bi wijdan diaxivî û kesê ku carekê bikare wijdanê xwe bihêle li derveyî herdem dê bike.

2. ev hevoka tê vê wateyan:

"tu derEWÇÎNÊN BEREDAYÎ yî; TU NE mirov î. TU LEHENGÊ HELBESTÊ köylüleri niçin öldürmeliyiz'î. her çi qas tu qaşo-candar be jî(ji ber ku tu giyayekî fotosentez dike) helbet ew xwedayê mezin qasî dilopê mîzê gêrikan be jî, wijdan dayibe te. ka tu bibêje?"



lê hamlet piştî vê hevokan tilîka diavêje qula şeytên û bersivên hin beredayî naxweze godarî bike. perde tê girtin. *



edît: qertafên bûyînê, piranî jî ên kesê duyem li gorî kurdiya nivîskî bi hişyariya kesekî* hat rast kirin. lê ev tişt jî bê zanîn ku di devoka me DE QERTAFÊN KESÊN DUYEM BÛYE -E-. HER ÇIQAS EZ BIXEBITIM JÎ VÊ BIKARANÎNA DEVOK TÊDIKEVE Nivîsa min JÎ. gelek spas ji bo hişyara we Û BIRA EV ALÎKIRINA WE DAÎM BE. EM BI HEV RE XURT IN*

3. (bnr: ûjdan)