1. ji şerma ketina bin erdê ye.



(bnr: xwedê min tu carî nehetikîne --- amîn *)

2. (bnr: hetikçûn)

3. rewşa ku cem tirkan tune. gotineke tirkan heye: "li tirkiyê mirov dikare her tiştî bike lê nikare bihetike"

4. hetik li kesekî birin, yanî rûresh kirin, avrû birin..

5. rezîlkirin e. divê bi hetikîn re neyê tevlîhevkirin!

mînakên bikaranînê:

- em hetikîn

- te em hetikandin

6. piştÎ xeletiyÊn mezin tÊ gotin.

- te em hetikandin

- te xwelÎ liserÊ me kir

- te pÊ de rÎ

- te gÛ lÊ kir..

7. (bnr: te hetik û namûsên me birin)



piranî bavê min ji min re dibêje.

8. (bnr: te vê hetkê)

9. (bnr: tu tişt jêre nehiştin)

herimandin, rezîlkirin, pîskirin

10. (bnr: hetk û helak)

11. Lêkera ku bikaranîna xwe li ba me hema bêje tew nemaye . Tenê gotinên pêşiyan de xwe nîşan dide wek " bila mirov xesirî be , ne hetikî be "

Têbînî : Xesirîn Anku zirarkirin .

12. Peyveke zêde giran e. Ger ji bo kê/î were bikaranîn wê/î kesê/î tişteke gellekî rezîl kiriye. Car caran jî wek "pot kırmak" tê bikaranîn.
Mînak:
Cîranek tê cem bavê te û deyn jê dixwaze. Bavê te ji bo deyn nediyê ji cîranê xwe re dibêje kurê min di nav deyna de maye. Cîran ji bo kurê wî( ji bo te) gellekî xemgîn dibe û deyn meyn ji bîr dike. Rojek ji roja tu û bavê te hûn li derekê rûniştîne. Ew cîranê ku bavê te wî xapandibû we dibîne û tê ba we. Piştî li hal û wextê we dipirse dizîvire te û dibêje;
Ka birazî te Deynê xwe çi kir?
Deynê çi apo?
MA deynê çi. Deynê ku bavê te qala wê dikir.
Nizanim welehî...
Û tu dizîvire bavê xwe :
Ma deynê min heye yabo?
Xwedê rûyê te reş neke. Te me hetiqand lawo.

Ev jî bû wek guftûgoyan şanoyan..