2. dana berhev ya du beşên heman gelî ye.
em kurtî bêjin;
gelê başûr, çanda xwe çêtir parastine. sedema vê yekê jî ew e ku bajarên wan û yên ereban ji hev cûda ne û ereban mîna tirkan nekarîne polîtîkayên asîmîlasyonê bimeşînin. tu carî negotina zimanek an jî gelek wisa tune fîlan. şûna înkarkirinê, tunekirinê ceribandine. em dikarin bêjin ku vê yekê zêdetir alîkariya parastina nasnameya kurd kiriye. ji aliyê din ve, gelê başûr hînî xwarinê bûye. ev nêzikî 30 sal in, xwe îdare dikin lê ji bilî xwarina pereyên petrolê tu tiştî neafirandine. weke mînak hê jî nekarîne bingeha elektrîkê çêkin û elektrîkê bidin bajarên xwe.
di gelê başûr de heyecana afirandina miletekî û avakirina dewletekî tune.

gelê bakur, berxwedêr e. li dijî artêşa duyemîn ya natoyê, nêzikî 30 sal in şer dike, bi ser nakeve lê têk jî naçe. gelê bakur, ji tunebûnê tê. him ji ber polîtîkayên serkeftî ya asîmîlayonê ya tirkiyê, him jî ji ber polîtîkayên rêxistinê, çanda xwe û bi taybetî zimanê xwe wenda dikin.
di gelê bakur de heyecan û îradeyek gelek bilind heye ji bo xweseriya xwe. jixwe mînaka wê rojava bixwe ye. rojava ji tunebûnê tê avakirin. tenê di 4-5 salan de artêşek yekgirtî hat avakirin, li gel wêranbûna bajaran, bingehên bajaran ji nû ve tên avakirin, ji bo perwerdehiyê berxwedanek mezin heye.
binêrin ez ê mînakek gelek ecêb bêjim; li rojavayê komek heye ku ji bo ku di komputerên fermî de zimanê kurdî bi kar bînin, dixebitin. ji bo vê yekê li ser ubuntuyê dixebitin. li gel ku başûr ev 25-30 sal in xweser, heta federal e; hê jî windowsa kurdî tune. googla kurdî hema bêje tune fîlan.


gelê kurd yek e lê mixabin ji ber cûdabûna partî û rêxistinan, cûdahî di navbera beşên wê de hene.