7. Gelek sedem henin lê dixwazim bi kurtasî yên herî sereke rave bikim;
1- Bona ku komek mirovê xwedîyê hin hevpariyan (ziman, dîrok, êş, erdnigarî) bikaribin xwe wekî civakekî birêxistin bikin divê derfetên hevdu nasînê hebin. Bi sewa tirşikê em dikarin di derheqa gelek mijaran de xwe rave bikin û raveyên mirovên din bixwînin.
2- Dema mirov xwe bi awayekî polîtik an jî hestiyarî li ser navekî pênase dike (w.m: ez Kurd im, ez vegan im, ez budist im felan) mirov dixwaze ku li ser hişmendî û jiyana mirovên din yên xwe li ser heman nasnameyê pênese dikin, bandor bike. Bi sewa Tirşikê ez dikarim fîlmên, pirtûkên, muzika ez bawer dikim ku dê li ser hişmendîya mirovên din jî bi awayekî erênî bandor bikin (helbet ev erênîbûna li gorî îdeolojiya min xwe şêwaz digire) parve bikim.
3- Gotineka pir klîşe heye; dibên ziman zindî ye. Bi min wateya vê ew e ku heya tu zimanekî di gelek formasyonên curbecur de bi kar neynî, ew zimana pêşiyê genî dibe paşê jî hişk dibe diçe. Bi sewa Tirşikê em dikarin zimanê kurdî di gelek formasyonên cuda de bi kar bibînin û ji nivîsên mirovên din fêr bibin.
4- (ez sedemeka pir takekasî ye) Min heya niha keda xwe da hin ferhengên bi zimanê dagirkeran, her çi qasî ziman bi tenê alafa ravekirina fikrê be jî êdî dixwazim keda xwe bidim cimaeta kurdîaxêf, kurdînûs.