12. Bersiva şiroveye bi hejmara kurd çima zarokan tînin dinê?/109477 e,

tekê xemê niviskar perwerdeyê û kinca zarokane û mijarek ji aborî li serê vêberhênan jî danîye. Lê mixabin nizane kû karmenden vêberhênanen (ji bo hîn bûma wê peyv sipas * ) xwe li serê yek tişt naken, berevajî li serê pir tişten dikin kû heke hîne wan xirab dibin, yen din bila xirab nebin. Ji bo fehm kirina wê buyerî lazime kû hûn îstatîstik bizanin.

Weku min got wira rojhilate navîne, li vir pirjimarî kar dike. Û nivîskar dîsa paşçav dike kû heke ku tu pir zarok nake, du se heb zaroken di bine fişare tirken nejadperest dibin, bi taybetî di bajaren mezinen de.

Ez ji malbatekê elewî hatime, ma tû dizanî niha elewîyan bi gelemperî çend heb zarok dikin? Ez ji te ra bibejim, yek yan herî pir du tene. Ji ber ku pir xuşken yan jî birayen wan tû ne, di nav bera tirken xwe weku tirk nîşan dikin. Ewan dizanin kû ger wan xwe eşkere dikin, ji deste tirken nejadperest yan jî dînperest tên bin fişar kirin. Hindik hindik ne elewîyatîyen û ne jî kurdîyatîyen wan dimîne.

Ji alîyede aborî û karê, çend tene hewalen mine elewî hene kû nikarin karen xwe bêtir bikin, ji bo çi? Qey karen xwe nizanin? Na, pir xweş dizanin û dibejin kû em nikarin miroven dilsoz û rastgo bibînin û dibejin kû xwezî çend tene bira û xuşken min bibana û bi wan re karen xwe bêtir û berfirehtir bikirama. Yek hewalê mine gellek dewlemend heye kû ji dayîke xwe re sîtem û gilî dike kû tû çima pir zarok nekiriye Dibeje kû ez nikarim niha ji xwe ra alîkar û hempa bibînim kû kare xwe berfirehtir bikim.

Paşe xwendina du se pirtûken, nerinen pir xurt encam nekin. û ji bo her tişten, roşinbiren rojhilate xwe mînak negirin, ew der rojhilate, lê em li kuna qûne dinye dijin. Rastîyen xwe bizanin û di wî babete de bixebitin nerînen xwe bi cih kirin. Hertim didina mînaken ji miroven rohilate tembeltîya mejîya me ye, nekin. Bi xwe bifikirin û nerînen xwe bafirin.

Tiştek din jî te bîra min, kurden me pir mijule sîyasete bûne (ku ew jî normale :( ) û bi gelemperî nizanin ji bo wan çi bikêrhetine û çi xelet û nebikêrhetine. Care yekem de kare xwe û kare gele xwe bizanin, û ji bo îdeolojîyen pir gûh medin.

Tiştekê dawîn: ez dibînim kû nivîskar amejeya gotinan tirken kiriye. Dikarim bibejim kû qet tirkan ji bo xwe mînak nebînin û ji wan re gûh nedin, mixabin bi gelemperî mejêyen tirkan bi propagandayen komer hatine helandin. Tişten kû wan bawer dikin li serê zanyarîyen xeletê çe bûne, ne dîrokê rast dizanin, ne sîyasetê û ne jî bazîrganî rast dizanin hemû li serê xapandin saz bûne. Lewma, ez hertim dibejim ferê îngîlsî bin û ji çavkanîyen îngîlîsî fer bibin.