1. Xwezî navlêkirinên xirab di nav gelê me de nemaba. Tişteke gelekî nexweş e. Ez jî jê gelekî kerixîm e.

Pîrika min digot;

gava em çûn kercosê naskiriyek me hebû çilingar bû. Lê bi gelemperî bi tirkiyek xerabe jê re qazancî jî dihate gotin. Em nêzî mala wî bûn nehatibû bîra me ku kîjan mal ya wî bû em ji derdorê pirs kirin. Min ji yekî re got, mala hesenê mala şêx evdilkirîm kîjan e gelo? Jinik hinek sekinî û dernexist ku behsa kî dikim pê re got, wele xaltikê kesekî bi vê navê nas nakim. Êdî pîrika min digot min jî taybetmendiyên leşî yên wî got jinikê re.
Serê wî halo ye porê wî wiloye... Digot çawa min got quşxan û beroşan çêdike filan jinik got;

heee 'Hesenê qazano'.

Çima hinek qelew bû û quşxane çêdikir navê wî xistibûn qazano. Ji xeynî vê navê jî nedihatibû nas kirin.

Dîsa pîrika min digot;

Gava em zarok bûn yekî hatibû taxa me ji me re digot ez mala Hecî Musayê Mala Melê digerim. Ji wan malan kîjan mal ya wî ye? Pîrika min digot hindik mabû ku min bigota wele xalo ez hecî mûsa filan nas nakim keçapê min got;

Heeee 'mala Musayê bilbilo' û yekcar şanî wî da.

Çima ku zimanê wî carinan dileqitiyabû her kes jê re digot 'musayê bilbil' yan jî digotin 'bilbilo'. Û pîrika min digot em jî wî wilo nas dikir ez çi bikim?