3. Dilê min ji van gotinên we yî gemarî hev ket. Ger şaşîyek hebe mirov dikare yekî hîşyar bike, an jî hêrsa xwe bi awayekî medenî bîne ziman. Lê tu van herdû kesan binêre; wê jinikê bi kutana diya wê yan jî bi kutanê wê ceza dikin û qaşo hêrsa xwe rewa nîşan didin. Li ser laşên jinan fanteziyên xwe yên qirêj nîşan didin. Ez bawer im, niha ev kes xwe, li her derî wek rewşenbîrekî didin nasîn. Nizanim em ê kengî ji vê zihniyeta pîs xilas bibin!