1. mafê ku piştî şoreşa fransî 1789, di heyama avabûna netew-dewletan de li gelek welatan hatiye nîqaşkirin û parastin lê cara yekemîn bi awayek siyasî li enternasyonala duyemîn hatîye nîqaş kirin û di sala 1903'de ketiye bernameya bolşevîkan. vladimir lenin di pirtûka xwey bi heman navî di sala 1914'an de vê rêgezê teorîze dike, hetka sosyal-şovenên serdema xwe dibe û bi awayek zelal mafê diyarkirina çarenûsa netewan diparêze. piştî şoreşa cotmehê ev maf ji bo fînlanda û polonya tê sepandin û welat wek dewletên serbixwe ji sovyetan cuda dibin.

paragrafek ji pirtûka lenîn:

em li kûderê di navbeyna netewan de têkilîyên digihin zordestî bibînin, emê ji bo her netewî, bi serbestî mafê diyarkirina çarenûsa siyasî, mafê cudabûnê bixîret, bêşert û merc biparêzin. parastin, nasîn û piştgirtina vî mafî, parastina wekhevîya netewane, dijberîya têkilîyên digihin zordestîyê ye, ji kîjan netewî be bila bibe, li himber îmtîyazên wan ên siyasî têkoşîne, û ji ber vê yekê di navbeyna karkerên ji netewên cuda pêşvexistina piştevanîyek xurt a çînî ye.