922. herwiha -im a kurdî û ya tirkî jî dişibin hev. mînak:

ez hezir im.
ben hazırım

û wateyên wan heman e. wîkîferheng bêjenasiya wê wisa rave dike: "Ji proto-hindûewropî *h₁ésmi (ji *h₁es-), proto-aryayî *-em, hevreha im û -m yên kurmancî, farisî -em, soranî -(i)m, pehlewî -êm, partî -am, ermenî եմ (em), slaviya kevn єсмь, latînî sum, yûnaniya kevn εἰμί (êmî), inglîzî am, lîtwanî esmu... Herwiha -î, -e û -in jî ji heman rehê *h₁es- yê proto-hindûewropî ne."

tiştekî din î ecêb jî heye binêrin:
tirkî: ben, azerîkî: men
kurdî: ez (tewandî: min), soranî: min, farsî: men
lê ev jî tesaduf in. wîkîferheng li ser vê wisa dibêje: "Hêjayî gotinê ye ku nêzîkiya navbera min ya kurdî û lêzimên wê yên hindûewropî li gel men (ez) ya zimanên tirkîkî (bi tirkiya stenbolî ben) tenê tiştek tesedifî ye." û bêjenasiya wê jî wisa rave dike: "Ji proto-hindûewropî *(e)me-n-, hevreha avestayî mene, parsî mene, farisî من‎ (men), sanskrîtî ma, mam, yûnaniya kevn με (me) / εμέ (emê), inglîzî me, mine, my, latînî me, fransî me, moi, rusî меня (minya)..."