10. Destdirêjiya ku wekî her tim dewleta romê qedexeya çapemeniyê daniye ser û loma jî zêde agahî jê nayê stendin e. Lê belê agahî dîsa weke kurtepistan berbelav dibin. Dîsa jî mirov difikire gelo dê, bav, ap, xizmê vê keçika reben ma qey tune ne. Kesekî ku rabe li pey wê bigere li ser meseleya wê bixebite tune bu. Çawa pê hay nebûne, heya ku avis bûye û çûye nexweşxaneyê pê hesiyane.

Ev destdirêjî ne tenê li ser wê keçê an malbatê hatiye kirin, li hemû kurda hatiye kirin. Lewra dema cerdevan, polês destdirêjî keçên kurda dikin, ji ber bindestiyê vê yekê wekî mafê xwe dibînin. Lewra ev tişt di rihê mêtinkariyê de heye.
Lê keçên me kurda nizanim çawa hatin vî halî. Heye ku sedema vê yekê desthilata bavê be. Lê niha hej ji celadê xwe dikin. Hama çav li polêsekê dikin devjihev dimînin. Wekî ku hesabê nocontexkurd parve kiribu, keçikek kurd nivîsîbû " di serî de dema mêrê minî polês dikuta min digo " terorist kurd" û bi şid kutana xwe didoman xweşiya min diçû lê vê taliyê pê nerehet dibim"

Niha ez li der û dora xwe û li ser tora civakî jî dibînim, keçên kurda hej ji polês û leşkerên dagirker û unîforma wan dikin. Wekî ku temo jî gotibû, şêrên kurdan çawa piçekî qels bûn û xwe dan alî, ev cehş û hov li dora gel bûne weke perwanê bo destdirêjî keç û jinên wan bikin.

Çendakî berê di nûçeyan de jî derketibû, leşker û polês li zanîngeha dersîmê ketine neçîra keçên kurd. Ew keç jî çav li erebe û unîformaya wan dikevin, xwe bere nav lepê wan didin. Polês jî di neqeba xwe de dibêjin " kurdek din jî çû"

Vêca piştî ewqas xerabiya, dema tiştek ji dest mirovî nayê an mirov tiştekî neke, di hundirê xwe de tije dibe û derûniya mirov xira dibe. Dil dixwaze weke fîşekê di mêjiya wan de biteqe, wan bide ber gula û bi dijwarî bi wan re şer bike.

Axir, emê hêj pir li şêrên pêlav-zer bigerin. Kêmasiya wan dê xwe pir belî bike. Em têk çûn mixabin têk çûn....