4. Franz Peter Schubert bestekarê Awisturyayê yê demên dawî yên tevgera klasîk û destpêka tevgera Romantîkê ye û xwediyê berhema navdar a bi navê serenade-ê ye. Tevî jiyana xwe ya kurt, Schubert gelek berhemên mezin li pey xwe hiştin, di nav berhemên wî de 600 xebatên liedî, heft semfonîyên temamkirî, sîmfonîya nexilaskirî, opera, piyano û muzîkên odeyê hene.

Schubert di jiyana xwe ya 31 salan de ku jiyana wî ji bo cîhanê wateyek mezin bar kiriye, li bal berhemên xwe yê aramî û aştîyane cih daye berhemên bêhêvî û pesîmîst jî. Schubert ji bo van berhema jî van tiştan gotiye; "Kesek ji xemgîniya kesî fêm nake, kesek ji bextewariya kesekî din fêm nake... Muzîka min, encama jêhatîbûn û hejariya min e. Û tiştê ku ez bi xemgîniya herî mezin dinivîsim, tiştê ku dinya herî zêde jê hez dike ye."

Gelek mirovên navdar di derheqê schubert de tiştinan gotine lê ji bo min, gotina Liszt a herî balkêş û berbiçav e. Liszt ji bo schubertê ku carinan di rojeke de 5-6 awazan dinivîsî re van gotinan rêz kiriye. "çawa ku ji çûkê re firîn asayî be, ji bo Schubert jî awaz çêkirin ewqas hêsan û normal e. ew ji bo min, baştirîn mûzîkjenê helbestî ye."