11. min do ji xwe re çêkir. di tawayekê de hinek margarîn û hinek rûnê şile yê gulberojan bihelîne. tê de du qedeh arvanên xwe biqelîne heta rengê xwe bigire. wê di pileyekê sorkirinê de xerc bibe avî ku netirse, rûn xwe dide der û dê li ser agirê kêm her biçe hişktir bibe. di çavekî din a tifikê de du qedeh av û du qedeh şekir bihelîne û bide kelandin. çawa xerca arvan xwe da der û te got va bûye, şerbetê kelandî birijîne nav. û bêyî sekan hema li hev bixe. wê rengê wê bibe qehweyî. te dît, tîrî bû, agir vemirîne. û bi ya dilê xwe ya germî ya jî bi sarî bixwe. noşîcan be.*

nîşe1. tu dikarî ji bo du qedeh arvan, qedehek av û qedehek şîr jî bi kar bînî.
2. heke kêfa te pir ji şêraniyê neyê, tu dikarî ne du, lê qedehekê nîv şekir bi kar bînî.