10. Rojekê Kurdek, Fransiyek û Almanek diçin seferê û li ser rêya xwe ji bo bêhnvedanê li xanekî dimînin. Her yek diçe li odeya xwe bi cih dibe. Lê di wê xanê de pir morî hene, ji ber lê nepirsîn û lê ne nêrîna karkerên xanê. Axir dibe şevek mêvan tên ji bo têştxwarinê lê halê wan ne halê yek dibêje "axx dayê pişta mino çend xwere!" Yekî din dibêje" wey bavo van morîyên kambax em xwarin me nekarî xew biçin, bêhna xwe vedin.!" Karkerek xanê wekî ku ji mijarê bi xeber be dibêje çiye ev halê we. Alman dibêje "ewqas morî hebûn min nekarî xew biçim heta şeveqê şiyar mam", herwiha yê Fransî jî heman tiştê dibêje. Li yê Kurd dinêrin rewşa wî pir başe, ji re dibêjin Kurdo! Me nekarî razên tu çawa razayî ji ber van morîyan?. Kurdo dibêje gelek hêsan; min morîyek kuşt yên din jî mecbûrî çûn definkirin û serxweşî ya wî.;))) Ez jî razam bi dilê xwe.