12. Rojekê merivek bi jina xwe ve diçe hecê. Wexta dan ber keviran a şeytên merik kevirên hûrik davêjî. Lê dibinî ku jina wî bi azweriyek mezin, bi rik û bi dûjinan ve kevirên mezin davêjî.
Meriv ji jinik ra dibêji:xanim tu çi dikî? Çima kevirên mezin bi dijûnan giran ve diavêjî şeytên.
Jinik dibêjî: çi bikim, keviran mezin davêjim şêytanî pîs û lenet li ser bê.
Merik ber bi jinikê xwar dibe û gûhê de bi dengekî nizm dibêjî: xanim, tu çi dikî, ev şeytên berê melekek xwedê bû, belkî rojekê bi xwedê re hev bên, hingê ew kevirên te yên mezîn bîr nakî.