96. Ev çend sal berê hevalê min ji bo balê bikişîne ser pirsgirêka di tendurustiyê de nezanbûna zimanê kurdî û pirsgirêkên ragihandinê ku ji vir derdikeve, lîsansa xwe ya bilind ser vê mijarê çêkir û heta ji ber bal kişandibû ser zimanê kurdî zanîngehê gelek alozî jê re derxistibû (zanîngehek taybet bû!), lê dîsa bi awayekê dabû qebûlkirin û axirê teza xwe da weşandin. Vêca îro ez dema rastî vê nûçeya ku ser heman mijarê lêkolîn kiriye hatim gelek bala min kêşa û min bi carê de xwe avêt ser û xwend. Welehî tu dibê qey ji dev û mêjiyê fanon axaftine. Ha di vê beşa nivîsê de bêhna min çikiya û li ser hev min got "erê law, raste kuro, erê bi xwedê". Min hewl da wê beşê wergerînim kurdî:

Ziman tenê ne amûrek ragihandinê ye, ya rast nîşaneya statuya civakiye jî. Kurd bilî qutbûna ragihandinê ji ber îmaja civakî ya zimanê kurdî "fişarek hundirîn" jî dijîn. Taybetmendiya herî girîng ya fişara hundirîn, kesên di bin fişarê de ye ango kesên di statuyek civakiya nizm de ne xwe layiqê sîstemê nabînin û di wê baweriyê de ne ku şûna sîstem biguhere divê ew xwe biguherînin. Ji ber ku kesên beşdarê lêkolînê bûne şûna bêjin "xwezil xizmet bi zimanê me bûya" wekî "xwezil min tirkî bizanibiya" bersiv dan.

Û ev jî nûçe ye:
Here lînkê