16. Xeletiyên ku wekî rast tê xuyakirin:

Şaş: Mirov carekê de xwe dikuje.
Rast: Berevajiya baweriya gel, lêkolînan nîşan didin ku kesên ku xwe dikujin, rasterast an nerasterast, bi reftarên wekî serdana hezkiriyên xwe û xatirxwestinê, nivîsandina wesyetname, gefa kuştinê û dayîna tiştên xwe yên din, nîşanên hişyariyê didin.

Şaş: Kesê ku bi rastî dixwaze xwe bikuje behsa wê nake, dixwaze balê bikşîne.
Rast: Tevgera xwekujî bi gelemperî encama bêçaretî û êşa derûnî ya ku ji hêla mirov ve tê jiyan kirin e. Li hember bêçaretî û êşa mirov bêhesasiya li hember banga alîkariyê dikare giraniya van ramanan zêde bike û bibe sedema encamên ku nayên vegerandin.

Şaş: Tenê kesên ku pirsgirêkên xwedî pirsgirêkên derûnî bin xwe dikujin.
Rast: sê çar lêkolîn bi piranî nexweşiyên derûnî yên wekî nexweşiya depresîf, nexweşiyên psîkotîk, alkol û narkotîkê bi xwekuştinê re têkildar dikin, lê hin lêkolînln din jî hene ku nîşan didin ku ne her kesê ku xwe dikuje xwedî nexweşiyekê derûnî ye.

Şaş: Pirsên li ser xwekuştinê mirovan ber bi xwekujiyê ve dibe.
Rast: Kesê ku jixwe ramanên wî yên li ser xwekuştinê hene, dibe ku ji ber sedemên cûrbecûr nexwaze wê bi eşkereyî îfade bike, an jî dikare wekî ku tiştek jê re tune be diyar bike. Lêbelê, pirsên ku hûn dipirsin fersendek peyda dikin ku mirov ji we re vebe û êşa ku ew dikişîne sivik bike.