9. çend nimûne ji argo û çêrên kurdÎ;



min d'şansê xwe niyo!

te kutayî d'şansa min!

(bnr: rebbê yekî leqandin)

cagexwegayî (di diya xwe gayî)

qûna ku tu qul kî, tu gû tê re nayê

ma morîkên ca te qetiyabûn, te li wir çi gÛ belav dikir?!

kîr xiyarê tov e!

ne kutana ser kayê, ne cixara l'ber bayê!

margestî ji kîr ditirse

(bnr: qûna xwe li avê xistin)

(bnr: quzê gurê pê re bûn)

me quz dît, me quzê bizengil nedît!

me kîr dît, me kîrê bizengil nedît!

rebeno, çi dema çav li min ket, şemaquzî bû.

şÎreta kîrê kerê

têd'hato!

min d'şaşika serê bavê te gayî, ev tu jî ji min re bûyî mêr?!

çû heyfa bavê, qûna dê li ser kir.

fêda gavanan(şivanan) nihandina kera ye.

wekê quzê birçî xwe davêje nav her gûyî.

(Mero) di qerqera / qirrika bavê de dirî!

kîr bi paçikan mezin nabe!

Meriv ne di dînane û ne jî dîna bera ser xwe de.

Tu bêaran têxî xiraran ew ê kîrê xwe tê derxin.

ew hêj kîrê xwe û masiyan ji hev nas nake.

Law kîrê te naçe ferek gore, ma tu fedî nakî?!

kîrbavkê!

kîrquzdê!

Te di beroşa bavê xwe de rîto...

(bnr: barûte)

(bnr: fiskirandin)

(bnr: qûna xwe li avê xistin)

(bnr: Çilfisandin)

Perda qûnê qetiyabe, pîne pere nake

Ku tu hevalê qijikê bî, wê nikilê te di nav gû de be.

Ew gû dixwe, û yê ji ber ma jî, di ser rûyê xwe dide!

tişta çû nede dû ku te da dû tu ketî nav gû!

heyran me qala (behsa) kîran kir ne cûcikan (lûl, lûlik, bil, bilok, bilik, bilo) (dema kesek derveyî mijarê biaxive an jî kesekî di cavatekî temen mezin de bi axive tê gotin)



têbinî; ji koma argo û çêrên kurmancî ya li ser facebookê hatine wergirtin..