1. (bnr: dirince) tişta ku kêr tê mirov ji xanîkê de jı jêr biçe jor mînak: kuro ! ev dirincê we çi bilindin

(bnr: olî) xanîyê mustaqil be jı qeta duyemînre tê gotin mînak: zarok li olîyê razane

(bnr: derizan) derdora li binîya dirincêre tê gotin mînak. min xwe derîzanê veşarti bu

(bnr: qunfelaqî) tişta ne bi destê mirov pêk be yanî xeleteyî mînak : te qunfelaqî navÊ min zanî

(bnr: kefte bun) piştî xebatkÊ piştî karekê mirov bi quwet bimîne mînak: heta ez çum olîyê ez kefte bum

(bnr: sêleh) axa hûrik mînak: piştî deryayÊ der ketim min xwe li ser sÊlehê dirêjkir

(bnr: birk) der a av tide tê girtin mînak: were em birkÊ de bikevîn av

(bnr: fismirî) kesê ku kêr nehatîre tÊ gotin mînak: çi zelamek fismirîye

(bnr: şêlo) ava herî têk buyîre tÊ gotin mînak: vê ava şêlo emê çawa vexwîn

(bnr: zenzilandin) paqij kirina avêre tê gotin mînak: pêşîyÊ avê bizenzilîne da ku em bikarin vexwin

(bnr: şîp) der a ku çem weke lehîyê diharike mînak: ewqas subaye dikarê vê şîpê biqetîne

(bnr: gar) groverokÊn nava avê de çidibin ku mirov dikişîne xwe mînak : hajê vê garê hebe te nekişîne xwe