3. Ji cizîriyên kevin re dibêjin bajarî, ev kom bêhtir di nava bbajarê kevin de kom bûne. Nava kelhê hemû bajarî ne. Yên herkî eşîrek wa heye. Li Cizîrê rewş ev e:

-bajarî

-harûnî (ez jî harûnî me) *

-kiçî

-teyî

-çiyayî

-batûyî

-şirnexî yên ji şirnex hatîn jî wek komekî/eşîrekî tê dîtin. Hin gund jî hene bûne wek eşîr, lê ev jî rastiyê de çiyayî ne, wek dêrşewî, deştelanî...

Li Cizîrê di gel ku ev kom di nav hev de ne dîsa hemûyan devoka xwe parastiye. Ji ber ku Cizîr evqaa rengorengo ye kurdî'ya Cizîrê jî dewlemend e.

Ha kurmanciya van bajarî'yan kurmanciyek ecêb e. Hema o'yeke wan heye dikene nav hemû peyvên xwe de:

-were bonî (were banî

-îco ko veke mi (Îcar ka veke min)

-momuste (mamoste)

Lê wilê nerm e, herikbar e.

Jêrenîşe: derdekê bajariyên me heye, herkes dikare ser zimanê wn ve bike lê ew nikarin ser bi devokeke din ve bikin. Ev jî kul û derdê wan e.