3. helbestek ji dîwana mellê ku tê de wesfê botan û kurdistanê jî tê dayîn ligel selwayê..



''Pir ji dîna te xerîb im xanim

Ji te ser ta bi qedem heyran im

Her bi can teşnelebî lehlan im

Dil di benda giriha zilfan im

Yûsifî cirhekeşî hicran im

Niqteyî daîreyî rindan im

Lew şebî daîre sergerdan im

Badenûşî qedehî hirman im

Bedel ateş ji ceger biryan im

Lew perîşan im û pir êşan im

Aşiqî nazik û mehbûban im

Tu mebîn bêser û bêsaman im

Gulî baxê iremî Bihtan im

Şebçiraxî şebî Kurdistan im

Çi tebîet beşer û insan im

Lilehil hemd çi alîşan im

Di riya yar li rêza san im

Lew di iqlîmî sixen xaqan im

Sibehî îd e û ez pê zanim

Ko bi kêra te seher qurban im

Xweş birîndarekî bêderman im

Carekê şefeq e rûhim can im

Ji Xwedê re veke benda beriye.

Dînbirê hurmisalê zeriyê

Nazikê nîşkerê sirperiyê.''