1. helbesteka xweş a emre mûhargînî'ye, helbest eve;



Hemze û Nebî li gund hebûn

Hertim azad û serbixwebûn



Ew bûn nerihet, mizawir û cêrkesan

Sed fend û hîle hebû li bal wan



Çi baxçe û çi parêz, çi zêvî û çi jî rez

Dirûçikandin wekî ku lê kelibîbe pez



Nîvtazî bûn ew hem jî çîmçeqel

Aşaşoka dileyîstin li nav mexel



Herdem li gaz û satar û deşt û çiya

Carna jî ji birçîna dixwarin giya





Ew bûn serwerê deşt û çiya û kaniya

Heçî ti kes wekî wan herdûya nedigeriya





Hemû ajalê Çemê Zivingê ê Jêrîn û Jorîn

Ji destê wan herdûya dinaliyan û digazinîn



Çi fatmok û kirang, çi çivîk û şalûr

Ku xwendina wan dişibiya dengê bilûr



Qijik, zirzûl, reşçêlek û başok

Quling, eylo, kero û kevok



Rûvî, kîvroşk, qirûbeşik, jûjî, mar û masî

Çi ajalê avê, ê jor û jêr hemûya wan dinasî



goleke, marmasî, şipşûl û beneke

penoke, zereke, vbnr: beqmasî) û kereke



Hemû celebê masiya ji ber van herdûya

Ji wan bihate wê’j avê bireviyana çiya



Bi kevir û kevz û qûrtûma digirtin xetek

Ji destê wan nedifilitî ji derman re masiyek



Dema avê digirtin li ser Gola Kûrika

Hemû masiya digirtin bi gir û hûrika





Gava ku dihat gund refa çivîka

Herdûya guh mûç dikir wek pisîka



Berê xwe didan refê bi çetelastîk

Dibarandin li ser wan kevir û xîçik



Heçî ku bi wan dihsiyan beq û req û kûsî

Wisa dibeziyan ku nedigihişt wan ti kesî



Ji satar bigire Newala Kuştiya û Mêrga Şebo

Ta hetanî Newala Kîrdeva û Gohara Gago



Çi newal û kanî, dehl û parêz û zêvî hebû

Herdûya wan wekî kefa destê xwe dizanibû



pirpizêrk, tirşo, kereng, newîşk û ganglok

Guvîj, dendûreşik, belot, baqil û petîşok



Sîrim, pîjik, gelberû û karok

Kelbeş, xerdel, belot û pîvok



Çi nebat û ajal hebûn li çol û çiya

Dinasîn û dizanibûn sûda wan, herdûya



Çi baxçe hebû, çi ê sebze û ê fêkiya

Dirûçikandin j’destê wan nedifiltîn qethiya



Darên Baxçê Hewra ê Qûmê û ê Hewşê

Rojê xwe dibarandin bi kul û nalîn û eşê



Aşê Jorîn û Aşê Jêrîn û Xirbik û Çatî

Digon: “Xwedayo! Çi xezebê b’me de hatî?”



Moskow ku ji bo Stalîn çi bû

Navenda gund jî j’bo wan ew bû



Çi qul û neqeb, çi biroj û çi bişev

Her pêwendî û têkiliya wan hebû bihev



Herdû dişibiyan Xwedayê Xwezayê ê Yewnan

Ew desthilatê çol û xwezayê bû, navê wî bû Pan