2. em piçûk bûn, cînareke me hebû navê wê Fatma bû, me Jê ra digo fato.
rojekî ji rojan, şeva leyletur qedr bû, fato totik belav dikir, êja anî mala me jî.
lê lêvên wê bi totikan da mabûn. * Xûşka min jî go "lêvê fato bûne toto" wî çaxî şûn da kîngê besa (behsa) totikan dibe ew bîranîna tê bîra min.

(bnr: peyvên ku bîranînan tînine bîra meriv)