8. Nebûn êdî nezanîna xwebûnê ye. Dev jê berdan, dûr ketin, westan û ecizbûna jiyanê ye. Rewşek wisa ye ku meriv xwezî bi mirinê tîne. Êdî her tişt û her kes û têkiliyên di navbera van kes û tiştan dibin giraniyek ku nayê piştkirin û tirûşkirin. Bê tebatî ye. Windabûna xîret û daxwaz û vîna jînê ye. Carinan jî revîn e.

Mirin jî tiştek net û zelal e: tunebûn.