13. li gund pîrejineke bi navê fatmeşa xebroşkek ji me re digo, behs dikir berê qantir nebûne lê qentûr hebûne. ev ne heywan bûne ne jî însan. lê kî bidîta digo hem heywan in hem jî însan. Gewdê wan yê însana bû lê jê berjêrtir jî ya belgîra. îca ev qentûr dikariyan xeber jî bidin, herçend me ji zarê wan fahm nedikir jî ew ji me fahm dikirin. Lê me nediwêrî herin ba wan hema tenê ji dûr de godariya wan dikir. digo te seh'kira pistepistê wan yê însana bû hirehirê wan jî yê belgîra.

werhasil ez dibêjim qentûrên fatmeşa xanimê, kentaurên mîtolojiya yewnanî ne. herhal rojek ji rojan çîrokvanekê meseleya hespemirovan bihîstiye û çima ku herdu mexlûqat jî têkel in, bi ser de navûnûçik jî hema hema yek in wihareng di serê xwe de mînandiye û belav kiriye.

qantir: ker û hesp
qentûr (kentaur): mirov û hesp

(bnr: şikeftên haydrahodahosê)