1. Filmek westar e. Û bi rastî bêhna hunerê jê difûr e. Behsa jiyana xwediyê hespa ku nietzche ser de giryaye dike. Derhêner dest davêje gelek metaforê cûda û filîm em karin bêjin li ser ramanê nietzche yê felsefî disekine. Bala min mînîmalîstîya derhêner kişand. Filîm ji du seeta zêdetir e lê dîyalog pir kême. Cih tenê menzela malekî û pîçekî derdora wê ye. Xwarin, vexwarin, jîyan tekteşe ye. Lê merivek mêvanî tê û dest bi axaftinek dirêj dike gora çend xuleka, axaftinek gelek balkêş e. Ne tene kurteyek ji filmê û ji jiyanêye jî. Û xeletiya min helbet wê hebe, ji dawiya vê axaftina min bal kişandê çend hevok wergerand:
"Têkçûyîn, serkeftin û rojekî dîsa li van derdoran diviya bû ku ez ferq bikim û dawîyê de tiştek kû ez lê varqilîm çêbû, ez xelet bûm. Dema li ser fikra di vê dinyayê de qet tiştek neguherîye û wê qet jî neguhere dihizirîm bi rastî jî ez xelet bûm. Ji ber ku, bawer bike, êdî ez zanim ku ev guhertina bi rastî pêk hat."
Ez bawerim hûnê biecibinîn, dembaş.