3. nîqaşên wala ne. yekî wek oldarek berê ez ji mêjiyê xwe dizanim. baweriya min a ji malbata xwe, mizgeftan, şêx û melleyan standî ji agahiyên zanyaran, û mamosteyên dibistanê pitir bû. her çibe jî min aliyê baweriya xwe digirt. ji ber ku navê wê bawerî ye.

dema halê xwe yê berê difikirim, hinek xemgîn dibim, hinek li xwe dikenim... dilê me yê saf tiştên ecêb xistin tê de bi navê baweriyê. ya tiştek din jî min zanî; ez bi mêjiyê xwe yê berê re nakevim çi nîqaşan, ji ber ku dinyaya wî ol û baweriya wî ye.