50. Dengê biharê û şopa zivistane
Bi hevrene niha û nav bedena
Zarokekî nûhatî de
Li erdê hêşîn dibe
Nav xwînê û ava rehîmê de
Tiliya wê nav lêvên sor û zindî de
Dimije xwarina xwe ya yekem
Ji xwîn û avekî nezan pêkhatî
Vedike sîfteha xwe li dinê
Xapînokek nû de çavan

49. Çi bu? Çika te heye?
Tu hêja dikeniyayî
Çima wisa xemgîn buyî?
Ruyê te hêja dibiriqî
Çi bu te? Çima mat buyî?
Tu hêja bêsekn buyî
Qet, qet tistekî min tune ye
Derketim derveyî zeman dîsa