52. ne wekî bi gelemperî tê gotin û bawerkirin ji xwe+dan'ê tê. ji xwe+taw'ê tê. taw hevreha tava kurmancî û twanîna (karîn, şiyan) soranî ye. anku yê xweberê ditwane, dikare, dişê biafirîne. ji vir jî tê têgihiştin ku berî ku zimanê kurdî bi zaravayan lêk ve bibe, me kurmancan jî ji devla karînê twanîn bi kar tanî. piştî zarava derketine, twanîn li ba soranan maye û kurmanc jî ew ji dest daye û karîn û şiyan bi kar aniye. helbet ez ne zimannas im û ev tenê teoriya min e, dibe ku ne rast be jî. lê xwe+taw rast e wîkîferheng jî wisa dibêje.

49. gorî îslamê zayenda xwedê tune ye. anku xwedê ne mê ye ne nêr e. lê gorî rêzimana kurmancî xwedê nêr e.

herwiha di îngilîzî de jî ji bo "god(xwedê)" dibêjin "he(ew, lê nêr)"

44. hevalekî min ê ereb gotibû allah di her zimanî de allah e hûn çima dibêjin xwedê. bi rastî ez hîç wisa nefikirîbûm û ev pirs bi min gelek ecêb hatibû lê ji aliyekî jî rast bû. dema mirov bibêje xwedê divê bizane ku ev bêje dikare cîhê her afirandêran bigire.

herwiha peyveke pir xweş ser kurdan û xwedê jî heye: netirse, xwedê kurdî jî dizane.

herwiha bi farsî jî xuda ye û wek hüda ketiye tirkî.