3. etîmolojiya royê:
Hevrehên din yên kurmancî roj, ron, ronahî, soranî ڕۆژ (roj) (roj), zazakî roc, farisî روز (rûz), pehlewî roç, avestayî reoç-, hexamenişî rewç-, sanskrîtî रोचते (roçetê-), ji proto-aryayî *rewç- ji proto-hindûewropî lewk- (Di îraniya kevn de "l" tine bû loma "l" bûye "r". "K" ya proto-hindûewropî di zimanên îranî de dibe "s/z/ş/ç/c/j"). Heman peyva proto-hindûewropî herwiha serekaniya луч (lûç: tîroj) ya rûsî, լոյս (loys: ronahî) ya ermeniya kevn, lūx (luks: ronahî) û lūna (heyv) yên latînî, λευκός (lêwkos: ron, geş) ya yûnaniya kevn, luk(k) ya hîtîtî... ye.
çavkanî: https://ku.m.wiktionary.org/wiki/ro