19. ji bo evînekê platonik helbestek nivîsandiye. ez zahf jê hezdikim.





trên,

wek marekî bazdida,

kinkin û kifkif dikir.

bêhna jivana evîndaran,

bêhna payizê û helbestan,

bêhna baranê ji şevê hildifûrî.



got: ?navê min beate ye.?

bêdeng mam,

ew jî bêdeng.



cigareyek derxist,

min jê re vêxist.

bere-bere,

di nav tiliyên wê re

cigare hêdî-hêdî dibû xwelî.

bere-bere,

di nav lêvên wê re

di xeyalên xwe de

bûm cigare bo nav lêvên wê.



xilmaş bû,

destê xwe yê bi tiliyên pembeyî,

mîna nameyeke nihênî

bi plana kudetayekê* be,

xist nav destê min.

serê wê, wek helbestekê,

xwe hêdî-hêdî xwar kir

û milê min jî wek deftereke

li benda helbestekê xwe da ber.



kete xewê,

ta sibê xewê ew bir.

ez jî, mîna bazirganekî

ji geştekê vegeriyayî,

bi dirêjahiya şeva sar

ketim jimartina zêr û zîvên

ristika xewnên wê.



sibê

dema trêna fêgirtî* sekinî

û serê min da himêza pragê*,

beate, şabanûya razayî,

hat ser hişê xwe û got:

- guten morgen!*

- guten morgen!

çanteyê xwe hilgirt û peya bû.

ne navnîşan ji min re hişt,

ne jî xatir ji min xwest!



ax, beate!

xwezî, sed xwezî, min bizaniya

ka bi dirêjiya şevê

serê te li ser milê kê bû,

ka kî şahsiwar

mêvanê xewnên te bû!

ax, beate!

xwezî, sed xwezî, min bizaniya!



22.8.1977 prag



* kudeta: darbeya leşkerî

* fê: teb, serh, epîlepsî

* prag: paytextê komara çekî

* guten morgen: rojbaş