17. Dewama vê jiyanê û deriyê wê jiyanê ye.

Destûbirakê jiyanê ye.

Em zehf jê dûr in lê ew biqaî nefesa me nêzîkî me ye.

Li gorî min, Bûyereke civakî ye. Divê herkes mirina însanên dî ta'm bike. Wê êş û zehmetiyê hîs bike. J'bo vê yekê mirinime li mal , ji mirineke li nexweşxaneyê çêtir e. Mirin, birînekê diveke û Divê mirov li dora vê birînê lev bigihin hev û jev re bibin derman.

Geh daxwaziya me ye, geh tirsa me ye.

Lê li kû be, kengî be li hêviya me ye
Weke dostekî sadiq, an jî weke dijminekî bêîman...

8. Ji bo ehlê îmanê re derîyê rehmetê ye.





Maşallah kekê endazer , te çiqa xweş nivîsî ye. destxweş