3. provayeke baş e ji bo mirinê.
carekî li ser rêya çoligê, nêzikî dara hênê, ji vîrajekî wer bûm, piştî pênc teqleyan erebe sekinî, min çavê xwe vekir, destê xwe li laşê xwe gerand, erebe pert bibû, lê tu bi min nehatibû.
nizanim ne ji ber şoka qezayê bû, ne jî ji ber halê min ê depresîf ê wan deman, li hemberî mirinê gelekî bêtirs bûm, piştî qezayê hestek ecêb li min peyda bû; wekê ku bimirim wê tu xwezî û mirazek li şûn min nemîne, mirin wekê paijiyekî hat bi min.