2. demekî li mêrdînê li mescîda mallekî, li ser nimêje, ez bûm şahidê vê diyaloga jêr;



- baba şimdi burası Allahın evi mi? (yabo, niha ev der mala xwudê ye?)

+ evet oğlum (erê kurê min)

- neden bu kadar küçük?(çima ev qasî biçûk e?)

+ error!!!!! (ez jî ji kenan hindik mabû nimêja xwe betal bikim)

1. biraziyekê min heye, biçekî bi ser min ve zarokatiya min ve diçe, belkî ji ber wê belkî ji ber tişteke din gelekî kêfa min jê re tê, meyla min ketiye ser, rojekî ez çûbûm malê, hat cem min go ka pereyekî min jî go were ez te maç kim paşê, hat cem min rûnişt, min maç kir, min destê xwe avêt berîka xwe de perê hûr tunebû, min jê re go niha perê hûr nîn in li cem min ez herim sûkê ez ê hem tiştinan ji te re bînim, hem pereyan hûr kim ji te re, lê camêr dilê xwe girt, mehdê xwe tirş kir, lêvên xwe şirr kir, go ''maça te jî hîç nexweş bî'' pişta xwe da min çû..