6. min gava din temaşe kir, yên qîma xwe pê nayînin bila herin berê xwe bidin recep îvedîk an ev der tirşik e nexwe bila berê xwe bidin bavê teyar?!
piştî vê qedemgeha ku êdî bûye mode di forumên wihareng de li ser rexne û analîza berhemên hunerî ji bo yên qîma xwe bi tiştekî nayînin bêm ser ya dilê xwe fîlmeke têra xwe xweş bû. zimanê fîlmê û metaforên tê de biçekÎ zêde hêsan û berbiçav in ku her kesekê bala xwe bidiyê dikare mesaja fîlmê bi hêsanî ji hev derxe. ev kêmasiyek e nizanim?! bêtir jî di van demên karantînayê de ku her du rojan carekî di nûçeyan de em dibînin ku xelk bi tirsa birçîmanê bi hemû hêza xwe ya karÎn û kirin û kirrînê tiştên pêdivî distînin têrê nake bi ser de jî stok dikin, wekê heramiyên elî baba markêtan talan dikin. ji ber van kesên tima û çavbirçÎ ku di pîramîdê de cihên jor û bilind ji xwe re girtine yên navîn û jêrîn d pîramîdê de ji nêza an kîrê hev dimijin an jî xwîna hev firr dikin. di vê kaos û katosrofiyê de hişmendiya kolektîv ku yên xweşbîn li hêviyê ne li xwîna mirovan bigere, ji wan re bibe ders û Îbret û wan ji vê korerê derxîne jî pere nake wekê hemû deman xilasî dîsa bi hêviya pêxember û sûpermenan ve dimîne.
dirêj nekim fîlmê çawa destpê kir û çawa çû serî haya min jê çênebû. lê wek di peyamên destpêkê de jî hatiye gotin yên nikarin di fîlman de xwe li kuştin û xwînrijandinê ragirin bila xwe jê bidin alî!.