7. Bi rastî mîrovek bizdonek û newêrekê hem dixwazê evînêkî fewqulade bijî hem jî mîlena xanim gava derîyê dilê xwe jê re vedike..li hev şaş dibe û şaşomaşo dimîne ew gav di cîhê xwe de ditevize bo vî, bi vî şîklî li gor min, wekî pirranî xort û keçên kurda ye di ramanên mîjara eşkere eşqê de..yanê tu dibêjî hema bila ji kulekê de bê bikeve devê min qet hewldanêkî tînne, têr nabê gava mîlena xanim tê ba vî cur cur sedema davê pêşî, pê vî nemîne dûvre gava vî nabîne jî bi qehr û jana dilê xwe nameya dişîne jê re..Û xwe bi wan hêstan gelek diêşîne dawî de çi bû pirrî xwe êşand tehda li laşê xwe kir,ji kerba mire..lê nameyên ku şîyande mîlena re di gerdûnê de bi nav û deng bû..keçên wek min reben wana xwendin gotin qîzên xelkê re madem dinivîsînin çi kêmasîya me ji wan heye helbet xortek jî mere wisa binivîsîne û car kî bi bendewarek disekînin... Ez hên jî disekinim, lê mixabin kes nehatê, em jî di mal de man *