13. wê rojê min hesaba xwe ya skypeê vekir. tew nizanîbûm di wê hesaba min de tevlîkirî ye. ji min re nivîsand. di wê kêliyê de bi keseke din re dipeyîvbûm, min peyam xwend lê nebû bersivê bidim, piştre dîsa peyamekê şand û piştê pênç deqeyê daxwaza kamerayê şand, min paşde vegerand. her wiha piştî nîv saetekê min bersiv da, min dawa lêborînê lê kir û sebeba xwe jê re got. qanih nebûye ku ji min re got, na tu xeyidiyî.

em çar mehan pevre bûn. sê û nîvê wê mewdeyê bi rastî efsanebû. fikirîm, gelo çima difikire ku xeyîdîme.

di wê kêliyê de min kir û nekir, sebeba veqetandina me nehat bîra min. nehat. law çar meh çar meh e, em çima û çawa jev veqetiyabûn. sê mehên ewil bi xweşiya xwe, bi şîregermiya xwe, di bîra min de bûn dil û kulîlk û bi paraşûtê ji esmanê ber bi behreke xavikî ve firiyan û daketin erdê. tu hîsekê xerab, tu dilşekistiyekê tune bû. bi ser de dema peyam şandibû, min wekî nasek dîtiye, tev da.

axirî... me sohbeteke normal kir û girt. min zûka telefonî hogira xwe kir. min got keçê tişrekî wiha û wilo û wanî û usa hat serê min. got kî bû, min nav jê re got. got kîjan. piştre hay lê bûm, bi heman navê du kes ketibû jiyana min. got ê ji îzmîrê bû, min got erê. got, "Your transaction is being processed, please wait." piştî sanîyeyan, sebeba veqetandina me ji min re got. ez şoku'l-heyret-i fi-tirsss. wekî senaryoyekê, replîk bi replîk xwend. min got xwedê te gurî neke, çi ji bîra te ya fîl bi têkiliya min! got, bhm, her tiştên ku te ji min re qal kiriye, pel bi pel bi ihtimama pirtûkxanevaniyê li bîra min cihê xwe digirin.

oo xwedêyo.

(bnr: hogir kî ne û li kû derê dijîn)