2. ne karê her kesî ye.... Bo wateya xwendina romanan divê mirov pirtûka pamuk a "romannûsê saf" û di ber re jî ya mario vargas llosa ya "nameyên ji romannûsekî xort re" bixwîne.. Bi min ne hewce ye tiştek di hêşê me de bimîne, em çi dixwînin jixwe bi her awayî di derhişê me de dimîne û em jî bi bandora wan a xort tecrubeyên cûda dijîn û jiyana xwe rengintir dikin ligel vê yekê jî ew bûyer û hest, reng, bêhn, awaz û xeyalên nav romanê jî di heman demê de hestên me yên veşartî jî şîyar dikin ku ew jî bixwe wek terapiyek e, jixwe cûreyeke terapîyan heye jê re dibên biblioterapî (terapiya bi pirtûkan).. Roman jî ligel malzemeyên xwe ên kûr û dewlemend bo vê armancê amraza herî bi kêr hatî ye.. lê êdî li gorî mirovan diguhere hin kes bo kêf û xweşiyê û hin kes jî bo hînbûna tiştan dixwînin