4. bi taswîr kirina gundîyan, pirtûkek self-oriantalîst e.



kevanot ji bo mamostetî diçe gundek, gundê cinan. hewl dide ku bi wan re tiştên medenî (wek dev ji berdane baweriyên derbarê cinan) bide zanîn an jî bi qewla nivîskar, "bikeve pîvanên wan". dawîde bala xwe lê dide ku ti gû ji wan gundîyan nabê; wek dînan ji cinan re dide xeberan û gundî pê tedigîhêje ku mamoste din bûye...



wekê din, di vê pirtûken kurdî î min xwendî de bi maneya zimên ve yê herî serketî ew pirtûk bû. him zimênekî sade bû him jî hevokên rojane wek "tu û xwedê" hatibû bikaranîn. ramanek wusa bi min re çêbû t ku ne zimênekî mekanîk e.



dawîda, gelekî carinan hevokê "bi gotinek din" jî hatîye bikaranîn. ez ti caran rastê vê hevokê ji romanan re nehatîbûm: piranî ji nivîsarên zanistî an jî ji pirtûkên akademîk re çavê yekî ji vê diket. ji ber vê jî min ê peşî vê hakîr û kêm didît lê paşê pê tedigêhiştîm ku gava meriv bi kurdî difikire guhê meriv nayê xermişandinê û bi rastî wê xwêşa yekî jî diçe.