8. ji xeynî çend derhêner, senarîst û şanogeran di sedî de sed li ser firotina bilêtan ava bûye. yanî li tirkiyê armanca kişandina filman qezençkirina pereyan e. ango mesele ne sînema, huner falan û bêvan e. kî çi dibêje bila bêje eger îroj fîlmeke wek recep îvedîk bi 6-7 caran hatibe kişandin, navekî dî meriv nikare li vê rewşê bike.
ji ber ku xema pere yanî hasilatê tê xwarin derhêner ji xema hunerê zêdetir xema temaşekirinê dixwe, ji loma rengê civatê her çi be li gorî wî rengî fîlmên xwe çêdikin. em behsa wê civatê dikin ku akpmhp di sedî de 50 deng digire. îcar hûnê li hêviyê çi ne?