12. HIŞYARÎ



Ne ceng û şer, şeva tarî, ne mêranî, ne Kurdistan

Dilê min zexm û nêrîn e bila her cih be goristan



Ne ma govend, ne ma zurne, ne ahenga dilê xortan

Keser û giş kul û nale, bi xem mehdik bi xem Botan



Ji hêlkê ax û hawar e, ji hêlkê xwîn û kortal e

Ji hêlkê laşê xortan in, ji hêlkê dengê qertal e



Ji hêlkê zaroyên sêwî, ji hêlkê jin û jinûbî ne

Ji hêlkê sed birîndar in tu kes naye û nabîne



Hevalê bûk û destgirtî ne ma qesr e ne ma hêwan

Hevalê jin û dê êdî şeva tarî û goristan



Ne ma Ewrex, ne ma Dêrgul ne man dengbêjê Kurdistan

Ne ma bexçe ne ma sosin ne ma mamiz ne ma zozan



Ji hêlkê laşê zaroyan ji hêlkê destgirtî

Kuro rabe, bi camêrî çima nayî çima sist î!



Hevalê hev bibin êdî hevalên hev birayên hev

Hemî mêr in hemî kurd in hemî yek dev



Ne botî me, ne xerzî me xulamê axa Kurdistan

Ne mîr im ez ne axa me peyayê dewleta kurdan



Welatê min tu î gevre bi nav û deng şehînşah î

Tu mîr î hem tu axa yî tu hem sultan û hem şah î



Buhişta erd û ezman î çiraya dil tu î armanc

Hemî dîl in xulamên te heçî kurd in heçî kurdmanc

Bilind î tu welatê min, welatê bav û kalên pak

Tu xweşbihn î tu xweşreng î tu xweşdeng î welatê çak



Bi gul û rez bi deşt û gir bi qesr û burc tu ava yî

Tu sîng û pêsîra mak î tu î mehdik û ewra yî



Welatê min biken êdî hemû kurmanc ji xew rabûn

Bi rûyê te, bi çavê te dilê kurmanc hemî şa bûn



Ciwan in lav û dîlên te bi hevîn dil gelek xurt e

Rêya me dûr û dijwar e bi hêvî rê gelek kurt e



Tu rêber be tu fermanber em in leşker em in esker

Xudanê evd û îman in bi izna Yezd û pêxember



Ji bo me roj û hêv êdî çira ne pêt û ronahî

Qirênê kurd û Kurdistan bi zanîn e bi avahî

Xweyî dîrok xweyî esl in me da zanîn me da Zerdeşt

Welatê kurd gulistan e, gulistan in evî û deşt



Welatê min, welatê xweş, welatê pak Kurdistan

Tu hêlîna ciwan û xort tu î gewher li Xuristan



Dinê geş bû û talî geş û tirb û gorn ji dil şa bûn

Welatê min biken êdî, hemî kurmanc ji xew rabûn



Kamuran elî bedirxan (kulîlkên ezêb,r-31)