2. Weke metafora şewhetê eşqê hezkirinê ye. Freud di pirtûka xwe ya bi navê "das unbehagen in der kultur" yanî "bêhizuriya medenîyetê" de dibê mirov her tim li hezê digere. Ol, dîn hezê asteng dikin yan jî taloq dikin. Mirov jê dûr dixin. Zanist tenê bi aliyê entelektuel de hezê dide lê hest di vê hezê de nîne loma kêm e. Hûner hezê dide hûnermend lê ku xilas dibe hez namîne. Freud dibê heza daîmî bi tenê bi erosê mumkin e. Yanî çiqas eros ewqas hez ewqas azadî * erosa ku freud di vir de qala wê dike ne tenê zayendî ye hezkirina hevalan hezkirina mirovan jî eros e. Dibê eros riya azadiya mirovan e