di nava dikanek teng de rûniştime. derva sar e, hundir teng. ne karim derêm ne karim di hundir de rûnêm. li ser paldanka xwe rûniştime, li ber min kombersa min, divê ez bikevim dersa xwe ya online lê qet taqet nakim. ji aliyek din stresa dikanê, ev 2 roj e sîfteh nekiriye. ji xwe heftê 2 roja girtî ye. her ku diçe zext li ser min zêde dibe. ji aliyê din divê li azmûna bixebitim û bikevim derza lê ka? niha hundirê dikanê wek qehwa gunda ye. herçî ê kursiyek ji xwe re zevt kiriye li quncikekê rûniştiye û ketiye nava tengezariya aborî. xirecirek ji hundir difûre. bi jarbûna xwe ketine pêşbaziyê. ew dibê ez feqîr im, yê din dibê na ez feqîrtir im. de li nav cihek awha de ezê çawa derzê guhdar bikim? hîn weha parsek xwe li hundir diqewimînin û çend dua û helestan zanin li ser hev direşînin da ku guniye çend kesa bi xwe bînin. nizane ez feqîrê xwudê jê belengaztir im. du roj e sîfeteh nekiriye. ha heke hûn behsa koronayê bikin, ne xema kesî ye. dibên heya em ji birçîna dimirin, emê bi korona bimrin, çêtir e. ne maske û ne mesafe kî ku zevt kir .....