Çend xeletî û kêmasiyên vê bersiva te hene;
Em li dewleta barbaran najîn, dewletek wusa tuneye. :ddd
Erê ew barbar in lê gêj nîn in, dikarin sed peyaman binivîsîn, ev yek gelek zehmet nîn e.
Û ev hewildana we mehsûm ku parastina azadiya ramanê dike, hêjayî textîrê ye, her hebin.:dd
Heval wella tu rast dibêje lê tu jî dizane em ne îşveçê dijîn an jî dewletekê din. Em li dewleta barbaran dijîn û ji ber vê yekê tiştên wusa divê werin kirin. Û ez bînim bîra Kurdan: ohm em bê dewlet in. Yanî mixabin divê tenê nivîskarên kevn bibînin.
yanî di meseleya ewlehiyê de hewildaneke baş e, her çi qasî ewlehiyeke zêde û tam pêk neyne jî. lê eger mêvan, dê nikarin peyamên siyasî bixwînin nexwe peyamên siyasî çima tên nivîsîn, bi tenê ji bo endamên sed peyam nivîsîne??
Ji bo serê tirşikê û tirşikvanan ne êşê wusa dikin. min ê gotiba bila bibe 200 peyam. Tirşikvanên 200 peyam ne nivîsîbin û mevan bila ne navê mijarê, ne jî peyaman bibînin.
Em miletekî 60 mîlyon in. Lê ewqas mirov nikaribe zarokên xwe ji dagirkeran xilas bike,û serê xwe jê neêşîne bila nebêje xwe ez mirov im. rewşa zarokên Kurdan wusa ye..
Xortekî bi navê Mahîto ku bêriya diya xwe dike, dikeve dinyayeke zindî û mirî. Li wir mirin diqede û jiyan, destpêkek nû dibîne. Fantazîyek nîv-otobiyografîk a li ser jiyan, mirin û afirandinê, pesnên...
(1 şîrove)
Rêze, II. Ew li ser serpêhatiyên leşkerên Easy Company ya 101-emîn Beşa Hewayî ya artêşa Amerîkî di dema Şerê Cîhanê yê Duyemîn de bû. Rêze ji kampa Toccoa ya Gurcistanê dest pê kir, ku leşkeran perwe...
(1 şîrove)