1. li piraniya bajarên tirkan wek hev in. bi piranî pituk kêm in, ji xwe kovar kêmtir in jî.

li enqerê pirtûkfiroşgeha çarçira hebu û gorî gelekên weke wê baştir bu, nizanim hê dimîne yan na. xwediyê wê yekî baş bu û zanîna wî jî baş bu. ji ber ku tekane cihê kovara w lê peyda dibu jî ji xwe jê-veneger bu. weke din jî pirtûkên tunebin jî dixwest hinekî dom dikir lê ku pêkan be peyda dikir.

li mêrsînê li pirtûkfiroşgeha tekagaçê hinek pirtûkên kurdî peyda dibin lê gelekî hindik in. weke din dîsa li mêrsînê pirtûkfiroşgeha kitapsanê jî gelek kêm be jî hinek pirtûkên kurdî peyda dibin û li vê derê jî ji bo xwestina pirtukên tuneyî hewldanek heye.

li edenê qasê ez zanim çend kafeyan hinek pirtukên kurdî hene,bi pirsan ez çubum ku pirtûkekê peyda bikim lê weke ku pirtûkên li wir hatîn jibîr kirin bin kêm û kevn bun. ez li edenê tu der din nizanim. dîsa li bajarên tirkan saziyên kurdan pirî caran pirtûk peyda dibin lê zehf kêm û piranî yên probagandayê ne.

weke din;

(bnr: li dîlokê pirtûkfiroşgehên pirtûkên bi kurdî)

(bnr: pirtûkfiroşgeha munzur)

2. ji bilî stenbol û diyarbekîrê hema li her derê li pirtûkfiroşgehên de pirtûkên kurdî pir kêm in, mirov nikarê xwe bigihînî gelek pirtûkan, kovaran.. qetnebe edî înternet heye ku berê ev jî tunebû..