1. sîstema windows ê de kurtebira tîpa "û" wusa ye:



Alt + 150 = û

2. Bi tirkî "ve" ye.



Hinek devokan de him di nav hejmaran de him jî Di Nav xeberdanan de nayê gotin.



mînak:



"bîst û çar" Wek "bîst çar" tê gotin.



"Em nan Û penîr dixwin" wek "em nan penîr dixwin" tê gotin

3. ji bela rûneniştina kurdî, yanê baştir standardîze nebûna kurdiyê, rê li ber sazkirina hevokên dirêj vedike...

vê tîpê mehmed uzunê rehmetî xweş bi kar dianiya..

4. (bnr: bê te nabe)

Rastî jî bê feqîrê tiştek nabe. Ne hevok ne hejmar ne helbest û û û *

5. Gelek caran bi armanca ku hevok dirêj bibe hoyrat tê bi kar anîn. Ji dêvla û ya rebeb xalek were dayîn dê baştir be û anyway hevalino hûn baştir zanin.

6. tîpeka kurdîye û dema meriv devê xwe wekî qûna tûtikê dike û ev peyv jê derdixe, didevoka farqînîyê minde wekî o jî tê dengkirin, di wateya veya tirkîdeye, wiha bi kartê; li tirşikê endazer û mijdar ûjî/vede dijber/dijber jî lê dinivîsîne. divê wekî an û anjî û û ûjî hebe heye lê wekî ku min nivîsand jî tê dawîyê wekî dijber jî... werhasil ji xwe hişê min û we ne temame ez hinkî din jî tevîhev nekim.

7. d-ya dawiya peyvên îranî bi gelemperî di kurmanciyê de wenda dibe lê di farsî û soraniyê de dimîne. bo nimûne kir-kird-kerd, sar-sard-sard, gir-gird-gird, mir-mird-mord. îja "û" jî berê "ûd" bû, heya pehlewiyê jî "ûd" ma lê niha di farsî û soraniyê de jî bûye "û" ku eve çepî rêzika ku min li jor got e. bi ramana hîçparêzî ji ber tesîra erebiyê wa bûye. di erebiyê de "we" ye û bi alfabeya erebî "we" jî "û" jî wekhev û wisa tê nivîsîn: و