1. ew enstrumana zalim e ku her kurd lê dide û dengê wê wek bizmarên jengargirtî di mejiyê min de diçe xwarê.

2. Enstrûmaneke kevin a kurdan û rojhilata navîn e. Wilê herkes nikare lê bide û dengê xweş jê derxe. Rast e herkes dikare bike teqereq lê herkes nikare wê teqereqê bike awaz û newa. Va bû meheke min jî dest bi qursa erbanê kiriye. Li amedê, li navenda Çand û hunerê ya cegerxwînê diçim qursê. Qursên wir belaş in. Herkes dikare were qursekî. Derfeteke gelek baş e.

Erbane dengê xwezayê ye, dengê wîçîna çûkan û teyran e.

3. Erbaneya min, ez gelekî hij te dikim, lê de tu jî limin were rehmê. *

4. erbanê di tesewûfê de jî cihekî giranbiha girtiye.



dema ku em zarok bûn feqiyên medresê li kolanan digeriyan. erbane di destê wan de bû û qasîde dixwendin. Cîranan jî genim, savar, nîsk, nok û hwd tişt ji wan re xelat dikirin. dengê wan û qasîdeyên ku digotin gelekî xweş bû. lê mixabin ew rojên xweş jî mane li zaroktiya me.

5. ez nizanim ji ber çi ye, lê qet kêfa min ji vê amûrê re nayê..

dema min di destên hîzbulşeytanan de jî dît û min dît ku pê bişewbê dikevin bêtir dilê min jê xeliya

6. tiştekî toterik e . lê belê di destê zanayekî de dengekî bêhempa derdixe.https://www.youtube.com/watch?v=bTGn1feuyAQ.

7. wisa li ji destê jina tê pêda jî xilxal hebe hema tu rûnê wê mêzeke .

8. (bnr: daf)