1. ev peyv min cara yekem di twitterê de dît. wateya wê "kesên ku tim kurdî dinivîsîne" . mirov ji wan re dikare bêje (bnr: kurdîhez) an jî (bnr: kurdîperest) jî.

2. rewşeke normal, mixabin ji ber zeht û zordarî û qedexeyên not salî, bûye hunerek, meziyetek

lê di eslê xwe de tiştekî xwezayî ye

3. peyva ku ji kurdî û reha dema neborî lêkera nûsîn ya soranî tê anku ev peyv ji kurmancî zêdetir soranî ye.

4. Yê ku bi Kurdî di nivîsin ji wan re dibêjin Kurdînûs, wexta min pêşî dîtî min got çima nav nekirinê 'Kurdînivîs'? peyvêk ji nû ketîye lîteratûrê û ji ber ku bilêvkirina wê hêsan û xweşê li nav Kurdan zû belav bû.

5. ên medya civakî bexdenûs in xwe gûkî dihesibînin.

6. remezan alan dibê:

“kurdînûsîn çiqas kevn û dewrî be, kurdînenûsîn jî ewqas kevn û domdarî ye.”

7. kevn dibin lê domdar nabin.

8. bêjeyên din yên Bi paşgira -nûsê bi bîr dixe: romannûs, çîroknûs.

- filankes romannûseka jêhatî ye. di demekî kin da romaneka bi mijar û vegotinên balkêş nivîsîye. Û Çîroknûsîya wê jî heye.

9. (bnr: kurdînûs prime)

10. ûcûbeyên ku xweyî fantezîyekî balkêş in.