24. Nivîskarê ku ciwaniya min têne bîra min e. Wextekî ez jî bo parastina nirxên îslamê pir tûj bûm. Min dikaribû kesên zimandirêjî dikin serjê jî bikira lê piştî demekî mirov diweste, jê aciz dibe, fikrên mirov diguhere, mirov fêm dike ku rêza bo xwe dixwazin divê nîşanî kesên in jî bidin. Fikr û nêrînên mirov li gor nêvenga têde ye diguhere, nûjen dibe. Îroj tiştê mirov jê aciz e, piştî wextekî mirov jê hez dike, an tiştê mirov anha jê hez dike piştî demekî jê aciz dibe. Axir mirov ji hewldana guherandina fikrên mirovan jî aciz dibe û piştî wextekî ne ji bo guhertina fikrê tu kesî, hew bo nîşandan û rave kirina hizrê xwe dinivîse û daxive. Ez bawerim ev nivîskar jî hêj di erê vê riyê de ye.

Ese ese tu jî xwe nexiyidênî.