3. stranên ku dema mariv ne li bajarê xwe be gelek biêş dibin. dema li xerîbiyê bî tu dibê qey ew hemû stranên hanê ji bo te hatiye nivîsin. dema ku stran ne li ser xerîbiyê jî be lê bes navê bajarê te jî di nava gotinê de derbas bibe êdî ew jî ji bo te dibe strana xerîbiyê wek mînak strana ciwan haco ya 'min navê xwe kola li bircên diyarbekir...' helbesta rojen barnas e, ciwan haco jî dibêje. li ser şêx seîdê kal hatiye nivîsîn lê dema tu ne li amedê bî bandora stranên xerîbiyê li ser te dihêle.

ji bo min strana xweştirîn a li ser xerîbiyê, strana ilkay akkaya ya 'amed şehrim benim" e ku dema ne li amedê bim û ji dûr ve jî mûzîka vê stranê bê guhê min girîn dikeve gewriya min...

belê rast e hama bêje nîvê stranên kurdî li ser xerîbiyê ne ez bawer nakim ku di tu ziman û milletekê de li ser xerîbiyê ewqas stran hebin. ev yek jî rastî û trajediya me kurdan nîşanê me dide ku ji serhildana bedirxanan ve vir de ye ku her gav kurd ji aliyê pargelê ve hatine mişextkirin. lewma jî kurd, êşa dûrbûnê ya ji welatê xwe di nava stran û kilamên xwe de jî vegotine